Mnogi pravoslavci dolazak Nove godine slave i po tradiciji, 13 dana posle njenog zvaničnog početka u svetu. Uzrok je u tome što se njihove crkve i dalje pridržavaju „starog“, tzv. Julijanskog kalendara.
Pravoslavna Nova godina ili Srpska nova godina, kako se ona često naziva, po Julijanskom kalendaru počinje u ponoć 13. januara. Za razliku od onih koji po Gregorijanskom kalendaru Novu godinu proslavljaju 1. januara, za stanovnike nekoliko zemalja (odnosno njihovih crkvava) ona, započinje 13 dana kasnije, kao što je to slučaj i s Badnjom večeri (6. januara umesto 24. decembra), Božićem (7. januara umesto 25. decembra) , Velikom Gospojinom (28. umesto 15. avgusta) i nekim drugim verskim praznicima. Uskrs i svi praznici povezani s datumom njegovog proslavljanja (kao Duhovi) slave se svake godine drugog datuma (a ponekad se katolički i pravoslavni datumi poklapaju).
Većina stanovnika zemalja čije se crkve drže starog kalendara Novu godinu ipak dočekuje u isto vreme kada to čini i ostatak sveta. Tradicija (uglavnom ponovnog) slavljenja Nove godine po kalendaru Pravoslavne crkve zadržala se osim Srbije još i u Rusiji, Armeniji, Ukrajini (Malanka), Moldaviji, Gruziji, Belorusiji, Kazahstanu, delovima Bosne i Hercegovine, Crnoj Gori i u Makedoniji.
Zanimljivo je da tradicija obeležavanja julijanske Nove godine postoji i u nekim nemačkim kantonima u Švajcarskoj (Alter Silvester), kao i u nekim delovima Galske zajednice u Škotskoj.
Julijanski 1. januar (dakle 14. januar) u narodu je posvećen Svetom Vasiliju, a poznat je i kao Mali Božić i Srpska nova godina. Pravoslavci ovu drugu Novu godinu dočekuju uglavnom u krugu porodice i prijatelja i u skromnijoj atmosferi, ali ima dosta i onih koji je proslavljaju u restoranima, klubovima i kafićima.
Julijanski kalendar je uveo rimski imperator Julije Cezar 45. godine pre nove ere i koristio se u celoj Evropi do 16. veka, kada je počeo postepeni prelazak pojednih država na gregorijanski kalendar. Na Prvom vaseljenskom saboru u Nikeji 325. godine Hrišćanska crkva je prihvatila julijanski kalendar kao zvaničan. Tvorac kalendara je grčki astronom Sosigen, na inicijativu Julija Cezara, po kojem kalendar i nosi ime.
Nijedan kalendarski sistem nije savršen. Čak i današnji Gregorijanski kalendar ima nedostataka. Međutim, unapređeni Julijanski kalendar, koji je predstavio srpski istaknuti naučnik Milutin Milanković, je mnogo precizniji.
Srpski genijalni naučnik je pored ostalih ogromnih doprinosa je i tvorac do sada najpreciznijeg kalendara, kojeg je predložio u Carigradu (Konstantinopolju, danas Istanbulu), gde je maja 1923. godine održan Svepravoslavni kongres.
Njegov kalendar predstavlja zapravo reviziju Julijanskog kalendara i skoro je identičan Gregorijanskom uz jednu sjajnu korekciju. Naime, drugačije se određuje koja sekularna godina je prosta, a koja prestupna.
Sekularne su one godine kojima se završavaju vekovi. Ili, one koje se završavaju sa dve nule. Po Gregorijanskom kalendaru prestupne su samo one sekularne godine deljive sa 400.
