U čitalištu Matične biblioteke „Svetozar Marković”, protekle nedelje, održana je promocija knjige „U svetu zanatstva i umetnosti grnčar Velimir Đorđević”, koja je nedavno izašla iz štampe.
Publikaciju potpisuju autori: dr Dejan Krstić, etnolog, antropolog i muzejski savetnik u Narodnom muzeju u Zaječaru, i Violeta Stanković Anđelković, viši bibliotekar Matične biblioteke „Svetozar Marković” u Zaječaru.
Povodom pedeset godina rada Velimira Đorđevića ( 1967 – 2017) , kao kruna stvaralaštva ovog zanatlije i umetnika, izašla je iz štampe knjiga u pet stotina primeraka, 28 po redu objavljena u ediciji „Pograničje”, koju uređuje univerzitetski profesor Mašinskog fakulteta Univerziteta u Nišu, dr Dragoljub Đorđević.
Monografija je pripremljena u okviru projekta „Održivost identiteta Srba i nacionalnih manjina u pograničnim opštinama istočne i jugoistočne Srbije”, koji se izvodi na Univerzitetu u Nišu, na Mašinskom fakultetu, a finansira ga Ministarstvo prosvete, nauke i tehnološkog razvoja Republike Srbije.
Izdavači ovog dela su takođe i „Prometej” iz Novog Sada, kao i Matična biblioteke „Svetozar Marković” iz Zaječara. Recenziju za ovu monografiju napisali su, pored prof. dr Dragoljuba Đorđevića i doc. Petko Hristov ( Etnografski institut i Muzej, BAN, Sofija, Bugarska ), kao i dr Dejan Vukićević, bibliotekar savetnik Narodne biblioteke Srbije.
U prvom delu knjige je biografija pod nazivom „Velimir Đorđević : Bard pirotskog grnčarstva”, u kojoj Krstić piše o grnčarstvu na Balkanu, tri grnčarske škole a kao najznačajniju, najraznovrsniju po ukrasima, školu sa najviše dometa izdvaja pirotsko belopalanačku grnčarsku školu. Majstori ove škole su bili i pečalbari, pa su na taj način ostavili svoj pečat po celom Balkanu. Najistaknutiji pripadnik ove škole bio je upravo Velimir Đorđević, koji se davne 1967. godine naselio u Zaječar.
U prvom delu Krstić razlaže Đorđevićev put, njegovu životnu priču, od rođenja do grnčarsske radionice. Velimir Đorđević je specifičan po tome što je jedan od retkih na Balkanu koji je iz zanatstva zakoračio u umetnost.
Koliko je značajan njegov rad potvrđuje činjenica da je od 1968. godine do danas imao veliki broj samostalnih i kolektivnih izložbi, a da su njegovi radovi, u okviru bivše Jugoslavije pri predstavljanju narodne umetnosti zemlje, došli i do Južne Amerike i do Afrike.
Između dva bloka nalaze se fotografije u boji koje prate ovu predivnu priču.
U drugi deo monografije smeštena je „Bibliografija Velimira Đorđevića”, koja čini skup informacija povodom informacija vezanih za temu istaknutog grnčara Velimira Đorđevića, koje su sistematizovane i date javnosti na uvid. Ukupno je nađeno 620 bibliografskih jedinica o ovom umetniku, koje su podeljene u dve velike tematske celine.
To su pre svega tekstovi o Velimiru Đorđeviću: izložbe, manifestacije, sajmovi, ocene, likovne kolonije, dok je drugo poglavlje, koje nosi naziv „Publikovani radovi Velimira Đorđevića”, celo uređeno po hronološkom principu, i sadrži bibliografiju likovnih priloga Velimira Đorđevića.
Bibliografiju na kraju upotpunjuju i registri koji sadrže bibliografske jedinice sa imenima autora i ličnosti, tekstova o Velimiru Đorđeviću ili njegovih publikovanih radova, nazivi časopisa sa tragom o ovom bardu pirotskog ali i srpskog grnčarstva.
Autor drugog dela publikacije je Violeta Stanković Anđelković, viši bibliotekar Matične biblioteke „Svetozar Marković” u Zaječaru.
