Na desnoj obali Timoka, u dolini reke Bare, u istočnom delu zaječarske kotline, smestilo se selo Veliki Izvor.
Prvi pisani trag o naselju Izvor potiče iz 1454. godine, a pod današnjim nazivom selo se u zvaničnim spisima pominje tek krajem osamnaestog veka.
Plodne njive nastale su oko brojnih rečica koje presecaju selo: Stamenski do, Duboki do, Krivi potok, Bara, Bezdanica, Alapinska reka. Reke su Izvorcima davale, ali su od njih i otimale, goropadne i strašne, nebrojeno puta rušile su sve pred sobom.
Vredne ruke iznova su stvarale, a zbog tih vrednih ruku Veliki Izvor i dan danas jedno od najvećih sela u Srbiji.
Sam geografski položaj uslovio je podelu sela na „gornji “ i „gornji“ kraj.
Međutim, ova podela nije bila samo geografske prirode: nastanjivanje i grupisanje tri najveće etničke grupacije – Kosovljana, Tetevenaca i Timočana starosedeoca podelilo je kraj na „gornji“ i „donji“ i „nevidljivim“granicama koje su do pre par decenija bile gotovo nepremostive, a tabu tema su bile neke sasvim obične stvari.
Tihi svedoci minulih vremena podsećaju da je Veliki Izvor jednom bio selo iz dva dela…
Projekat „Balkanska gradina“ sufinansiran je iz budžeta Republike Srbije – Ministarstva kulture i informisanja Napomena: „Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva”.
